Այս բանաստեղծությունը սիրով նվիրում իմ լավ բարեկամ և գրչակից ընկերոջը` Արաքս Հակոբյանին
Դե ժպտա Արև, որ ես էլ ժպտամ,
Շողերով ոսկի այցի եկ նորից,
Խինդով ու երգով Աշխարհը լցրու,
Քո լույսով հոգիս ջեմացրու կրկին…
Դե ժպտա երկինք Արևի լույսով
Թող ծաղկեն ծառերը նորից
Դաշտերը թող պատվեն ծաղկով
Ու բույրով լցվի աշխարհն ամենուր…
Դե ժպտա դու ինձ, որ ես էլ ժպտամ,
Որ նորից սիրեմ ու լույսը զգամ,
Թող սիրտս նորից զարկի քարացած
Քո ոսկի շողից աչքերս բանամ…
Ժպտացեք մարդիկ միմյանց հաճախ
Ու ձեզ էլ կժպտան բոլորը`
Երկինքը, Արևը, մարդիկ
Ու Բնությունը իր ողջ էությամբ:
Комментариев нет:
Отправить комментарий