Արմեն Մխեյան
***
Մարդկանց այնքա՜ն է պակասում ջերմությունը` հոգու ջերմությունը ժպիտով արտահայտված...
Արմեն Մխեյան
***
Պետք չէ հրաժարվել երազանքներից միայն այն պատճառով, որ այսօր անիրագործելի են թվում: Պարզապես պետք է փնտրել իրականացման ուղիներ և գուցե վաղը այսօրվա երազանքն իրականություն դառնա...
Արմեն Մխեյան
***
Քանի դեռ մեր մեջ չենք դաստիարակել պետականամետ մտածելակերպ և չենք զարգացրել քաղաքացիական գիտակցություն, ցանկացած իշխանափոխություն, հեղափոխություն կամ հեղաշրջում որևէ արդյունք չի տա: Պարզապես կփոխվեն որոշ անձիք և վերջ...
Արմեն Մխեյան
***
Փորձ ու գիտելիք կուտակելը լավ է, բայց, երբ գրեթե ամեն ինչ փորձ է արվում համեմատել նախորդների հետ, այդ կերպ ամեն նորը կորցնում է յուրահատկությունը:
Արմեն Մխեյան
***
Ի տարբերություն ուղեղի` հոգին չի մտածում, կշռադատում, փնտրում... Այն միայն զգում է և երբեք չի սխալվում:
Արմեն Մխեյան
***
Իսկական սերը ստիպում է ներել դավաճանությունը` միաժամանակ թույլ չտալով դավաճանել սիրելիին...
Արմեն Մխեյան
***
Թեպետ անսահմանությունները չեն չափվում, բայց սիրած էակի բացակայությունից առաջացած դատարկությունն ասես առավել մեծ անսահմանություն է...
Արմեն Մխեյան
***
Ներումը չի փոխում անցյալը, բայց միանշանակ ավելի լավն է դարձնում ապագան...
Արմեն Մխեյան
***
Հաջորդ ակնթարթը երբեք չի ուշանում` հնարավորություն ընձեռելով փոխել իրենից հետո եկողին:
Արմեն Մխեյան
***
Կյանքի բեմում որքան էլ լավ դերասան լինես, միևնույն է մի օր կհայտնվես վարագույրից այն կողմ:
Արմեն Մխեյան
Ակնթարթը երբեք ետ չես բերի, կորցրած թանկ մարդկանց ևս: Սովորիր գնահատել ու այդժամ ակնթարթը կլինի հիասքանչ, իսկ թանկ անձիք միշտ կողքիդ...
Յուրաքանչյուր բարի գործ մի փոքրիկ հրաշք է, որ կարող ենք յուրաքնչյուրս էլ մեզ թույլ տալ ամեն մի անցնող րոպեում...
Արմեն Մխեյան
***
Միայն թույլ մարդիկ վիճաբանությունից հետո կսկսեն փնտրել իրենց ընկերոջը փոխարինող. ուժեղները հաճախ ներում են ու շարունակում մնալ կողքիդ:
Արմեն Մխեյան
***
Երջանկության ամեն կաթիլ հեռանում է մեր կյանքից միմիայն չափից դուրս հպարտության պատճառով:
Արմեն Մխեյան
***
Մենք կյանքի ամեն փուլում հանդիպում ենք համապատասխան մարդկանց, իսկ հետո կորցնում, երբ քայլում ենք առաջ` կյանքի նոր փորձություններին ընդառաջ:
Արմեն Մխեյան
***
Կգա այն օրը, երբ կհանդիպես մեկին, ով երբեք չի դավաճանի քեզ, բայց մինչ այդ շատ դավաճանների կողքով անցած կլինես:
Արմեն Մխեյան
***
Երբ նա չի անհանգստանում սեփական կյանքի համար, չիմանալով թե դու որքան թանկ է նա քեզ համար...
Արմեն Մխեյան
***
Երբ կարողանաս անցյալից քաղված դասերը կիրառել ներկայում և ոչ թե շարունակել կրկնել դրանք, կդադարես լինել անցյալի ստրուկը և կդառնաս ապագայիդ ճարտարապետը:
Արմեն Մխեյան
***
Մեծ հաշվով կյանքում չկա սխալ քայլ, կա միայն այդ քայլից քաղված դաս, այլ հարց է, որ ոմանք կյանքում այդպես էլ դաս չեն քաղում քայլերից...
Արմեն Մխեյան
***
Ցանկացած կորուստ, փորձություն և դժվարություն ունի իր առավելությունը, եթե միայն ունես այնքան համբերություն, որպեսզի կարողանաս գտնել այդ առավելությունը...
Արմեն Մխեյան
***
Պարզության յուրօրինակությունն այն է, որ ստիպում յուրաքանչյուրին յուրովի տեսնել նույնությունը...
***
Այն ամենը ինչ մեզ չի պատկանում միշտ թվում է ավելի թանկ ու կարևոր քան մեր ձեռքի տակ եղածը, եթե անգամ իրականում այդպես չէ:
Արմեն Մխեյան
***
Վերքերը կլավանան, բայց կմնան սպիներ ու եթե անգամ դրանք չցավեն, ամեն դեպքում ցավի մասին կհիշեցնեն:
Արմեն Մխեյան
Ոմանք պարզապես անտանելի են, բայց առավել անտանելի է բացակայությունը նրանց...
***
Միշտ էլ կգտնվեն մարդիկ, որ կհեռանան ձեզնից միայն այն պատճառով, որ դուք չդարձաք այնպիսին ինչպիսին իրենք են ուզում ձեզ տեսնել...
Արմեն Մխեյան
***
Պարզ ճշմարտություն: Մարդուն շատ քիչ բան է պետք երջանիկ լինելու համար, սակայն մի ողջ կյանք հասկանալու համար, թե իրականում ինչ...
Արմեն Մխեյան
***
Պետք է շնորհակալություն հայտնել բոլոր այն մարդկանց, ովքեր գեղեցկացնում են կյանքը և բոլոր նրանց, ովքեր հեռանալով մեր կյանքից, այն դարձնում են հրաշալի...
Արմեն Մխեյան
***
Ժամանակի ընթացքում, երբ նայես շուրջդ, կտեսնես, որ կողքիդ մնացել են շատ քիչ մարդիկ: Այդպես էլ պետք է լիներ: Ոմանք կհայտնվեն ու կհեռանան. նրանք նախատեսված են փորձության համար, իսկ ճակատագրով նախատեսված մարդիկ կմնան` փորձությունները քեզ հետ հաղթահարելու համար...
Արմեն Մխեյան
***
Մի մտածիր նախորդ օրվա մասին, այն արդեն չկա ու երբեք չի վերադառնա...
Արմեն Մխեյան
***
Երբ անես այն ամենը, ինչ հնարավոր ես համարում, այդժամ անհնարին թվացողը կդառնա հնարավոր:
Արմեն Մխեյան
***
Գալիս է մի պահ, որ որոշ մարդկանց ստիպված ես լինում միայն ասել` շնորհակալություն լավ հիշողությունների համար:
Արմեն Մխեյան
***
-Այո՜,ես շատ թերություններ ունեմ, իսկ դուք անթերի՞ եք: Մի ծիծաղեցրեք: Իդեալական մարդիկ չկան, դուք` առավել ևս, քանի որ ներել չգիտեք:
Արմեն Մխեյան
***
Յուրաքանչյուրս փնտրում ենք մեզ նմանին միայն այն պատճառով, որ կարողանանք մնալ այնպիսին ինչպիսին կանք, քանզի շատերը ուզում են տեսնել մեզ այնպիսին, ինչպիսին իրենք են ցանկանում:
Արմեն Մխեյան
***
Ովքեր հաճախ են դժվարությամբ ընտրություն կատարում, կյանքի դժվարությունները բարդում են ճակատագրի վրա, բայց չէ՞ որ այն նախևառաջ ընտրության հնարավորություն է տալիս և հետո միայն արդյունքը ցույց տալիս:
Արմեն Մխեյան
***
Աշխարհում մի մարդ կա, որ կարող է քեզ բարձրացնել վեր, կամ նետել խորխորատը: Այդ մարդը հենց դու ես:
Արմեն Մխեյան
***
«Ամեն ինչ լավ է» արտահայտության տողատակում միշտ էլ կգտնվի թախիծ, ցավ ու տխրություն:
***
Եթե ուզում ես գտնել այն, ինչ իսկապես քոնն է, բաց թող ամեն ինչ. քոնը կմնա քեզ հետ:
Արմեն Մխեյան
***
Ուժեղ մարդիկ նրանք են, ովքեր ոչ թե իրենց թույլ են տալիս ամեն ինչ անել, այլ նրանք, ովքեր կարողանում են շատ բաներից իրենց զրկել:
Արմեն Մխեյան
***
Եթե բացակայությունդ չի նկատվում, ապա ներկայությունդ ևս ոչ մի նշանակություն չի կարող ունենալ նրա կյանքում:
Արմեն Մխեյան
***
Նրանք, ովքեր չեն հասկանում քեզ, պատասխանիր լռությամբ, քանի որ այդ դեպքում լռությունն ավելի խոսուն է, քան ամեն ինչ նորից բացատրելը...
***
Երբ գա այն պահը, որ ինքդ քեզ ասես` ամեն ինչ վերջացած է, հենց այդ պահից էլ կսկսվի նորը:
Արմեն Մխեյան
***
Տարիների ընթացքում ընկերների թիվը նվազում է, սակայն մնում են նրանք, որոնց հետ էլ ավելի ես մտերմանում...
Արմեն Մխեյան
***
Ամենացավալին, երբ ամեն ինչ անում ես ու վերջում հասկանում, որ իզուր էր, իսկ որքան եռանդ ես վատնել, սպասել ու հուսացել...
Արմեն Մխեյան
***
Պետք չէ չափից շատ վստահել որևէ մեկին, քանի որ նույնիսկ ստվերդ պատրաստ է քեզ լքել, երբ հայտնվես մթության մեջ:
Արմեն Մխեյան
***
Ամենաիմաստուն խոսքերն անգամ ընդամենը գեղեցիկ բառերի շարք է, քանի դեռ ինքդ չես զգացել այդ ամենը:
Արմեն Մխեյան
***
Բարդ է մոռանալ նրան, ում հետ մոռանում էիր ամենը:
Արմեն Մխեյան
***
Նրանք, ովքեր հայտնվում են մեր կյանքում ու հետո անհետանում, ճակատագրով նախատասված չեն, բայց ստիպում են կյանքի փորձ կուտակել...
Արմեն Մխեյան
***
Իսկական ընկերը նա է, ով կարողանում է տեսնել տխրությունդ` ժպիտով քողարկված, և հասկանալ քեզ, երբ լռես:
Արմեն Մխեյան
***
Ստվերը լույսի ծառան է, բայց միշտ խավարին ձգտող:
Արմեն Մխեյան
***
Որքան տարօրինակ են մարդիկ: Նրանք հաճախ նկատում են միմյանց բացակայությունը, իսկ կողքին եղած ժամանակ թողնում ստվերում...
***
Հոգով աղքատ մարդուն կարեկցել է պետք, քանի որ նրանից կարող ես հեռանալ, իսկ ինքն իրենից` ոչ...
Արմեն Մխեյան
***
Կյանքում հազվադեպ են հանդիպում մարդիկ, ովքեր ասում են` շնորհակալ եմ, որ դու կաս, և առավել քչերն են հանդիպում, որ իսկապես արժանի են այդ խոսքերին...
Արմեն Մխեյան
***
Կարող ենք ունենալ բազում ընկերներ, իսկ ժամանակը կթողնի քչերին, բայց իսկական ընկերներին:
Արմեն Մխեյան
***
Գալիս է մի պահ` թվում է ոչ մեկին պետք չես, և միայն նման զգացողությունից հետո կարողանում ես վերարժեվորել կյանքդ ու հասկանալ, թե ում համար ես իսկապես կարևոր...
Արմեն Մխեյան
***
Վստահություն ձեռք բերելը շատ դժվար, իսկ կորցնելը շատ հեշտ:
Արմեն Մխեյան
***
Միշտ էլ ուշ է լինում հետ գնալ անցյալ և ուղղել անցյալի սխալները, բայց երբեք ուշ չէ առաջ շարժվել` չկրկնելով սխալը:
Արմեն Մխեյան
***
Հիմար մարդիկ սիրում են դաստիարակել, խելացիները` սովորեցնել, իսկ իմաստուններն ընդունում են դիմացինին այնպիսին, ինչպիսին նա կա:
Արմեն Մխեյան
***
Համբերության սահմանն ավարտվում է մեկ ակնթարթում, այդ իսկ պատճառով մարդիկ հաճախ տխրում են, արտասվում, սպասում ու շարունակում հուսալ, բայց համբերության սահմանին հասնելիս, հեռանում անակնկալ ու հանկարծակի: Միայն այդժամ նկատելի է դառնում բացակայությունը...
Արմեն Մխեյան
***
Ամենաերջանիկ մարդիկ ամենամեծ դժվախտություններն են հաղթահարել:
Արմեն Մխեյան
***
Եթե մարդ ժամանակ չունի քեզ համար, ապա հեռացիր նրանից հնարավորինս արագ քայլերով, հակառակ դեպքում կկորցնես կյանքիդ թանկ ժամանակը նրան սպասելով...
Արմեն Մխեյան
***
Պետք չէ հիշել բոլոր նրանց, ովքեր մոռացան քեզ: Ջնջիր նրանց անունը, որպեսզի հնարավոր լինի գրել նոր անուն, գուցե իսկապես առավել արժանավորի...
Արմեն Մխեյան
Փորձում ենք հաղթահարել սպասելիքերը, այնուհետ չափել, չսպասել, հեռու վանել, իսկ արդյունքում միայն փոխում դրանք` նոր սպասելիքներ հորինելով...
Արմեն Մխեյան
***
Հաճախ մարդիկ փորձում են ուղղել անցյալի սխալը. ապարդյուն քայլ, սակայն այդ փորձն արդեն իսկ ապացուցում է, որ նրանք հիմա այնպիսին չեն, ինչպիսին անցյալում էին...
Արմեն Մխեյան
***
Հաջողակ լինելու գաղտնիքը նրանում է, որ հավատաս ուժերիդ, երբ ողջ աշխարհը քեզ չի հավատում:
Արմեն Մխեյան
***
Ուժեղ մարդիկ միշտ տարբերվում են. նրանք փորձության ժամանակ միշտ կհասնեն օգնության, իսկ թույլերը կձևացնեն, թե ավելի վատ վիճակում են, քան դու...
Արմեն Մխեյան
***
Մտքին տվեք թևեր թռիչքի համար, ոտքերին` ուժ փնտրելու համար, ձեռքերին` քնքշություն գրկելու, իսկ սրտին` ջերմություն սիրելու համար...
Արմեն Մխեյան
***
Ամենից փախչել գուցե կարողանաս, բայց ինքնդ քեզնից` երբեք...
Արմեն Մխեյան
***
Ակնթարթը երբեք ետ չես բերի, կորցրած թանկ մարդկանց ևս: Սովորիր գնահատել ու այդժամ ակնթարթը կլինի հիասքանչ, իսկ թանկ անձիք միշտ կողքիդ...
Արմեն Մխեյան
***
Մարդկային հարաբերություններում հիմնական խնդիրն այն է, որ յուրաքանչյուրը դիմացինից սպասում է, որպեսզի նա լինի այնպիսին, ինչպիսին ինքն է ցանկանում:
Արմեն Մխեյան
***
Լավագույն դեպքում ճակատագրից որպես նվեր կարող ենք ստանալ կողմնացույց, բայց ուղղության ընտրությունը, թեպետ սահմանափակ ընտրության հնարավորությամբ միայն մեր ձեռքում է:
Արմեն Մխեյան
***
Փնտրտուքի մեջ լինելով` հաճախ չենք գտնում այն, ինչ պետք է, կամ էլ գտնում, ապա չգնահատելով նորից կորցնում ենք, քանզի մենք այնքա՜ն են սովերել լինել փնտրտուքի մեջ....
Արմեն Մխեյան
***
Այն ամենի համար, ինչ իսկապես թանկ է մեզ համար, կգտնվի և՛ ժամանակ, և՛ հնարավորություն: Հակառակ դեպքում` միայն արդարացում:
Արմեն Մխեյան
***
Ամբողջությամբ նվիրվելով` մենք կամ երջանկանում ենք, կամ ստանում ճակատագրից մի մեծ ապտակ, դաս, որ գուցե չկարողանանք մոռանալ երբեք...
Արմեն Մխեյան
***
Առավել շատ գնահատում եմ մարդկային համբերությունը: Այն դրսևորելու համար հզոր կամքի ուժ է պետք:
Արմեն Մխեյան
***
Կյանքի պարզ կանոններից մեկը. սպասելիքներդ կարող են չիրականանալ, իսկ անսպասելին միշտ կողքիդ է:
Արմեն Մխեյան
***
Իրական ազատության հասնելու համար, ամեն ինչ պահանջիր միայն քեզանից` վերջ դնելով ուրիշներից կախվածությանը:
Արմեն Մխեյան
***
Դու հաջողակ ես այնքան ժամանակ, քանի դեռ կարողանում ես անել այն, ինչ ունակ ես, իսկ անկրկնելի, երբ ձգտում ես նրան, ինչն անհասանելի է թվում այսօր, սակայն ոչ գուցե վաղը:
Արմեն Մխեյան
***
Հրաշքներ լինում են այն պահին միայն, երբ արդեն պայքարի ուժ չի մնացել, սակայն պայքարում ես` չհանձնվելով մինչև վերջ...
Արմեն Մխեյան
***
Կյանքում փոփոխություններ անելու համար պետք է գնալ հակառակ այն ամենին, ինչին արդեն սովոր եք:
Արմեն Մխեյան
***
Նվիրվածություն հաճախ պահանջում են այն մարդիկ, ովքեր շատ հեռու են այդ զգացողությունից` փորձելով այդպես գոնե մոտենալ նրան...
Արմեն Մխեյան
***
Փորձեք գտնել այն, ինչ իսկապես սիրում եք, հակառակ դեպքում կվարժվեք նրան, ինչն այդպես էլ չեք կարողանա սիրել...
Արմեն Մխեյան
***
Մենությունը թմրանյութի պես կախվածություն է առաջացնում, երբ այնքան ես վարժվում, որ այնտեղ տեղ չի գտնվում ուրիշի համար...
Արմեն Մխեյան
***
Ճակատագիրը երկրորդ անգամ մեզ ենթարկում է փորձության միայն այն դեպքում, երբ առաջին անգամ դաս չկարողացանք քաղել գործած սխալից:
Արմեն Մխեյան
***
Կյանքում ամեն ինչ լինում է մեկ անգամ, երկրորդ հնարավորություն նույն ելման կետից մենք չենք ունենում: Պետք է միայն նախորդ սխալն արդեն չկրկնել ապագայում:
Արմեն Մխեյան
***
Երբ ձեզ ասեն, որ ուշացել եք ու գնացքն արդեն շարժվել է, հավատացեք, միշտ էլ կգտվի ինքնաթիռ կամ ճեպընթաց:
Արմեն Մխեյան
***
Սովորիր ասել շնորհակալություն այն ամենի համար, ինչն արդեն թողել ես անցյալում, անգամ ոչ հաճելին այնուամենայնիվ քեզ կյանքի դաս է եղել:
Արմեն Մխեյան
***
Երբ ձեզ ասում են` ինչպես եմ քեզ հասկանում, այդքան էլ մի հավատացեք: Շատերն անգամ իրենք իրենց չեն կարողանում հասկանալ, էլ ուր մնաց դիմացինին...
Արմեն Մխեյան
***
Միակ բացասականը ազատության, հավասարության ու ժողովրդավարության տերմինների մեջ այն է, որ ամեն մեկն այն յուրովի է ընկալում, այնուհետև բնութագրում` այդպիսով խեղաթյուրելով ողջ ճշմարտությունը...
Արմեն Մխեյան
***
Միշտ էլ կհայտնվեն են մարդիկ, որ յուրաքանչյուրիս կյանքում կփոխեն որևէ մանրուք, անգամ եթե հետո ընդմիշտ հեռանան: Այնպիսին, ինչպիսին էիք, էլ չենք դառնա...
Արմեն Մխեյան
***
Երբեք ուշ չէ ասել կներես, սակայն լինում է այնպես, որ ասված ներողությունն արդեն ոչինչ չի կարող փոխել:
Արմեն Մխեյան
***
Բաժանող տարածությունը երբ կարոտով է լցված` կա սեր, իսկ եթե հեռավորությունը ստիպում է գտնել փոխարինող, ուրեմն չկա սեր...
Արմեն Մխեյան
***
Каждый день закрывая глаза, думаю, а вот возможно больше мне не видать рассвет... И каждое утро - еще есть шанс поменять все...
Արմեն Մխեյան
***
Միայն մանուկ հասակում է, որ մեկ օրը տարի է թվում, իսկ արդեն հասուն տարիքում նույնիսկ տարիներն են դառնում ակնթարթ...
Արմեն Մխեյան
***
Չենք կարող փոխել այն արահետը, որով արդեն քայլել ենք, բայց միշտ կարող ենք ընտրել, թե որով կարող ենք առաջ գնալ ապագայում:
Արմեն Մխեյան
***
Համարձակությունը հաճախ ամենավճռական պահին դավաճանում է, այդ կերպ թույլ չտալով փոխել ապագան: Խնայեք այն ամենակարևոր վայրկյանի համար...
Արմեն Մխեյան
***
Որքան կարողանաս գնահատել այն ինչ ունես, այնքան երջանիկ կլինես...
Արմեն Մխեյան
***
Որքան հաճախ տաս քեզ` իսկ ի՞նչ կասեն ուրիշները հարցը, այնքան երկար կմնաս նրանց կողմից բանտարկված...
Արմեն Մխեյան
***
Եթե փորձենք բացատրել բառերով ինչ է սերը, այն կդառնա խոսք, այնուհետև բառ և հետո ձայնային ալիք: Բացատրել բառերով սրտի թրթիռը չես կարող, այն միայն կարող ես զգալ:
***
Կան մարդիկ, որոնց կարիքը շատ եմ զգում, սակայն ցավալի է իմանալ, որ նրանք ավելի երջանիկ են առանց իմ ներկայության...
Արմեն Մխեյան
***
Փորձիր ներել սխալը, քանի որ, եթե անգամ դեռ չես սխալվել, ապա կա հավանականություն, որ մի օր էլ դու կսխալվես:
Արմեն Մխեյան
***
Որքան սրտիդ մոտ ես թողնում մոտենալ մեկին, այնքան նրան մոռանալը դժվար է լինում:
Արմեն Մխեյան
***
Բոլորին կարող ես նվիրել ժպիտ, ոմանց ջերմություն, բայց միայն մեկին կարող ես թույլ տալ, որպեսզի զգա սրտիդ թրթիռը...
Արմեն Մխեյան
***
Առավել գեղեցիկ է թաքնված թախիծը մեղմ ժպիտի ներքո...
Արմեն Մխեյան
Ավելի լավ է մեկ անգամ հանուն թանկ մարդու մի կողմ դնել հպարտությունը, քան կորցնել հարազատ մեկին, քանզի այդպես հպարտությունը չեք կորցնում, իսկ նրան կորցնում` գուցե և ընդմիշտ:
Այնտեղ, որտեղ սխալվել եք, արդեն այլ աշխարհ է, անցյալ, իսկ եթե փորձում եք ուղղել անցյալի սխալները, դուք արդեն այլ աշխարհում եք` առնվազն ներկայում:
Եթե անընդմեջ մտածենք անցյալի մասին ու հարցնենք` ի՞նչ կլիներ եթե, ապա կունենանք հարյուրավոր անցյալներ և ոչ մի ապագա:
Անցյալից միայն հիշողություններ են մնում: Ինչո՞ւ չպահել միայն լավ հիշողությունները:
Դժվար է գտնել քեզ նմանին, բայց առավել դժվար` գտնել ինքդ քեզ, որպեսզի հասկանաս ով է քեզ էլ ավելի նման...
Միակ լույսը, որ կարող է լուսավորել թե արտաքին աշխարհը և թե ներքին, քո ներքին լույսն է:
Անհրաժեշտ է գնալ ճիշտ ուղով, այլ ոչ թե ուղիղ ճանապարհ փնտրել նպատակին հասնելու համար, քանի որ գրեթե միշտ նպատակին հասնելու ուղին ուղիղ չէ...
Պահպանեք նրանց, ովքեր արել են հնարավորը, որպեսզի երջանիկ լինեք, հույս են տվել, ամենադժվար պահին միշտ հասել օգնության, ներել միայն նրա համար, որ թանկ են գնահատել ձեզ: Նրանք բացառիկ մարդիկ են, որ բախտ եք ունեցել հանդիպել...
Արմեն Մխեյան
Երջանկությունը յուրովի է յուրաքանչյուր անհատի պես և ընդհանուր` մեկ բառով սահմանված...
Անհնար է չհիշել նրան, ով կարողացել է կյանքդ լցնել գույներով, իսկ մոռանալ` կնշանակի աշխարհը կրկին անգույն տեսնել:
Արմեն Մխեյան
Ներողություն խնդրում են առավել խոհեմ մարդիկ: Նրանք հաղթահարել են ևս մեկ բարդույթ և ունեն կարևոր արժանիք, կարողանում են գնահատել:
Արմեն Մխեյան
***
Անտարբերությունը կարող է մահ արժենալ: Սպանե՛ք այն ու կփրկեք կյանքեր, գուցե նաև ձերը...
Արմեն Մխեյան
Սիրո ճամփան քարոտ է, իսկ արդեն կորցրած սիրո ցավն այնքան ուժգին, որ ամենասուր քարը դաշտում բացված ծաղկի է նման...
Արմեն Մխեյան
Անվերջ սիրել կարող ես նրան, երբ գիտես, որ նա երբեք չի լինի քոնը:
Արմեն Մխեյան
Մենք նախևառաջ պատասխանատու ենք մեր արած յուրաքանչյուր քայլի համար, ինչպես նաև բոլոր նրանց, ում թույլ ենք տվել դառնալ մեր կյանքի մի մասը:
Լավ դերասանը ոչ թե ստիպում է հավատալ, այլ կասկած անգամ չի թողնում, որ կերտում է կերպար, քանի որ ապրում է այդ կերպարով ու մատուցում այն, ինչ դժվար է կոչել դերասանական խաղ:
Արմեն Մխեյան
***
Երբ միախառնվում են քո սերն ու նրա ատելությունը, հարգանքդ ու նրա վիրավորանքը, այդժամ զգացմունքներն ու հույզերը դառնում են անհասկանալի: Սիրտդ քարե շապիկ է հագնում, իսկ հոգիդ փակվում աշխարհի առջև...
Արմեն Մխեյան
Փորձելով ջնջել անցյալն ու անցյալի մարդկանց` մենք դառնում ենք մարդասպան` չունենալով և ոչ մի երաշխիք, որ մեզ նույնպես չեն «սպանի» նույն կերպ...
Սերը խելքահան է անում մարդուն... Օ՜, ինչպիսի միամտություն, պարզապես այդ սերը միշտ թակում է արդեն իսկ խելքահան եղածների դուռը:
Լավագույն խոսքերն անձայն են լինում, միայն սրտի թրթիռ ու հայացք...
Խաչը կարող է մարտիկի ձեռքում դառնալ սուր, իսկ պայքարից խուսափողը այն հեշտությամբ կհանձնի նույնիսկ թշնամուն...
Կարեկցել ոչ բոլորն են կարող, բայց շատերն են այն արժանացնում պարսավանքի...
Պատմությունը կեղծիք կարելի է համարել մեկ պատճառով. այն գրել են հաղթողներն իրենց իսկ փառքի համար...
Զսպել էմոցիաները, դեռ չի նշանակում լինել սառնասիրտ, քանի որ հաճախ զսպում ենք ոչ թե էմոցիաները, այլ դրանց ֆիզիկական դրսևորումները....
Ափսոսանք զգում ես այն դեպքում, երբ գիտակցում ես, որ թանկ խոսքերի ես արժանացրել անարժան մարդկանց...
Կյանքում հաճախ հանդիպում ենք խնդիրների, որ գրեթե անլուծելի են, քանի որ դրանք մեզանից կախված չեն, բայց նրանք ովքեր ստեղծում են այդ խնդիրները, մեր կյանքում կարևոր նշանակություն ունեն...
Անընդմեջ սպասում ենք էլ ավելի լավին: Կորցնում այն հույսով, որ կգտնենք լավագույնը, բայց ինչպես ընդունենք, որ լավագույնը գուցե հենց սա է, ու «ավելի լավը» կարող է էլ չգալ:
Պարզապես մենք ապրում ենք հուսալով...
Իրականությունն այն է, երբ անգամ դադարում ես հավատալ նրան, բայց նա շարունակում է գոյություն ունենալ...
***
Ինքնասիրահարված մարդիկ ներողություն չեն խնդրում, անգամ եթե խնդրում են, ապա իրենք իրենց չեն ներում ներողություն խնդրելու համար...
Արմեն Մխեյան
Ակնկալիքներ չունենալով` փորձում ես չհիասթափվել, բայց չսպասված վիրավորանքը հատկապես նրանից, ումից չէիր սպասում, երբեմն շատ ցավոտ է:
Արմեն Մխեյան
Երբ ստիպված ես սպասել, պատրաստ եղիր նաև դիմավորել հիասթափության...
Մտերիմ մարդկանց հասցրած ցավն առավել ուժգին է, քանզի նրանց բախտ է վիճակված առավել մոտիկից սիրտդ խոցել:
Հաճախ կարոտում ես մեկին, ով քո կողքին չէ` մոռանալով, որ քեզ նույնպես կարոտում է ինչ որ մեկը, ում կողքին դու չես...
Հիասթափությունից հետո որքան էլ ներել իմանաս, միևնույն է` նրա հանդեպ չես լինի այնպիսին, ինչպիսին էիր մինչև հիասթափությունը:
Ցավալի է տեսնել նրա իրական դեմքը հենց այն պահին, երբ նրա կարիքն ամենաշատն ես զգում ու միայն այդ պահին հասկանում, որ մինչ այդ քեզ ժպտացել է անդեմ դիմակը միայն...
***
Մարդկանց հոծ բազմությունից լավ ընկերներին պետք է առանձնացնել մի պայմանով` նրանք կողքիդ էին նաև փորձության ժամին....
***
Սերը չափում են կարոտով: Այս երկուսը ուղիղ համեմատական են: Որքան մեծ է սերը, այնքան կարոտն ուժգին է լինում:
Ամենածանր պահին ով զանգի ու որպիսությունդ հարցնի, ուրեմն հենց նա այն միակն է, ով զգաց տխրությունդ...
Արմեն Մխեյան
***
Փոխիր աշխարհը, դու կարող ես, բայց սկսիր քեզանից...
Քո գինն իմանալու համար վարվիր յուրաքանչյուրի հետ այնպես, ինչպես քեզ են վերաբերվում, սակայն սեփական խղճի առջև «պարտք» չունենալու համար առաջինը եղիր բարություն անելու գործում...
Երբ մարդկանց դարձնում ենք մեր աշխարհի մի մասն ու հետո կորցնում` կորցնելով արդեն ողջ աշխարհ....
Ցավալի է չգնահատված լինելը: Անել հնարավոր ամեն ինչ կյանքիդ ամենաթանկ րոպեները նրան նվիրելու համար, սակայն անգամ նրա ազատ ժամանակի վայրկյաններին չարժանանալ...
Արմեն Մխեյան
***
Չկա սև և սպիտակ փիառ, կան միայն փիառի իրականացման ուղիներ` սև և սպիտակ:
***
Սեր նվիրելը կարևոր է, բայց գտնել նրան ով այն կընդունի` առավել կարևոր...
Ցանկացած հապաղում բերում է պարտության, միայն խիզախությունը ունի հաղթանակ տանելու ավելի մեծ հնարավորություն:
Արմեն Մխեյան
***
Երբ ամենամտերիմ մարդը դառնում է ծանոթ, ում փողոցում տեսնելուց միայն մեկ գլխի շարժումով ես ողջունում, զղջում ես այն ամենի համար ինչ արել ես, քանի որ այդ ամենը կարող էիր անել օտարին և սրտանց շնորհակալության արժանանալ: Բայց ես սովորել եմ անգամ չզղջալ... Կյանքի պարզ կանոններից մեկը:
Արժեվորել ամեն մի ակնթարթը կյանքի ու ապրել այնպես, ասես այն վերջինն է, բայց ոչ ավարտի սպասումով, այլ նորին ձգտելու և հասնելու մեծ ցանկությամբ:
Գիրքը լավ ընկերոջ պես է, և դեռ ավելին` մենությունդ կիսող, միշտ լուռ ու էջերի իմաստությունն անշահախնդիր նվիրող...
Արմեն Մխեյան
***
Համբերությունը միշտ էլ լուռ է, սակայն բարձրաձայն լաց հոգու համար, համբերությունը կյանք է, բայց ժամանակի մահ: Համբերությամբ գուցե հասնես բաղձալիին, գուցե և չհասնես, բայց հաստատ կկորցնես ժամանակ:
Արմեն Մխեյան
***
Մի մոռացեք նրանց, ովքեր ձեզ նվիրում են ամենաթանկը` իրենց ժամանակը: Չհայտնած շնորհակալությունը կարող է այդպես էլ չհասցնեք ասել:
Կյանքի վայրիվերումների ժամանակ, երբ երջանկությանն անմիջապես հաջորդում է տխրությունն ու դատարկում հոգիդ, տառապանքն ավելի ուժեղ է լինում...
Ում ցտեսություն ասելուց մեկ րոպե հետո կրկին տեսնել ես ուզում, նշանակում է սիրում ես նրան... Ահա այսպիսին է Սերը, կախվածություն, բայց այնքա՜ն հաճելի...
Արմեն Մխեյան
***
«Շնորհակալություն» բառը երախտագիտության արտահայտման լավագույն ձևն է, սակայն շատերը չգիտես ինչու համարում են այն սեփական սխալի ընդունում: Հաճախ գործածեք այդ բառն ու կտեսնեք` ձեր շուրջը որքան շատ կլինեն ժպտացող մարդիկ...
Արմեն Մխեյան
***
Մահը կյանքի ամենահավատարիմ ուղեկիցն է և յուրաքանչյուր ակնթարթի հետ մեզ ավելի է մոտենում: Միաժամանակ այն ամենամեծ վախն է. վախ, որ կհաղթահարվի միայն մահանալուց հետո:
Արմեն Մխեյան
***
Յուրաքանչյուր վախ նաև ուսուցիչ է, քանի որ երբ հաղթահարում ես վախը, արդեն պատրաստ ես նման վախին մեկ անգամ էլ «սպանել». արդեն առանց վախի:
Արմեն Մխեյան
***
Անսահման ժամանակի մեջ միայն այս ակնթարթն է որ կա քո ձեռքում, ա՛յս ակնթարթը, որ կդառանա անցյալ, բայց կծնի ապագա:
***
Շրջապատիր քեզ այն մարդկանցով, ովքեր եթե անգամ հեռանան, թողնեն քո հոգում մեկ կաթիլ հիշողություն, հույզեր միասին անցկացրած ակնթարթներից ` անցյալի հոգին...
***
Մարդու ամենամեծ ունակությունը անցյալից փորձ կուտակելն է, անցյալի զգացողություններն ու հույզերը հիշողության վերածելն ու այս ակնթարթի միջոցով ապագան կերտելն է:
***
Անցյալը կազմված է ակնթարթներից և որքան այդ ակնթարթները վառ են ու գունեղ, այնքան վերապրելիս զգացողությունն ավելի ուժեղ է լինում:
Արմեն Մխեյան
***
Այս ակնթարթը եթե դառնա անցյալ, ուրեմն այն արդեն չկա, կա միայն նրա «հոգին»` ակնթարթից մնացած հիշողությունը:
Հաճելին կանցնի, սակայն սրտի մի անկյունում կշարունակես փայփայել ակնթարթները, որոնք միշտ կմնան հիշողության մեջ և ամեն անգամ դրանք վերհիշելիս կզգաս սրտի նույն թրթիռը:
Արմեն Մխեյան
Պետք է սիրել հոգին, այլ ոչ թե ֆիզիկականը: Մարմինը ժամանակի ընթացքում անհրապույր կդառանա, բայց հոգին երբեք չի կորցնի իր յուրահատուկ գրավչությունը...
Արմեն Մխեյան
Հոգու մենությունն այն է, երբ բոլորին ստիպում ես ժպտալ, սակայն արցունքներդ ոչ ոք չի տեսնում. քանի որ լալիս ես հոգով, բայց բոլորին` ծիծաղում:
Ոչ բոլորն են հոգիդ տեսնում. տեսնում են այն, ինչ դու մատուցում ես ` հաճախ թաքցնելով հոգիդ անթափանց ժպիտի ներքո...
Մահն առավել ցավոտ պարտություն է թվում, երբ հասկանում ես, որ այս կյանքում այլևս պայքարել չես կարող ու զրկված ես նորից պայքարի մեջ մտնելու հնարավորությունից:
***
Մարդկանց ամենանուրբ հույզերի հետ խաղալն ամենաստոր մարդուն է բնորոշ: Ցավոք, աշխարհը հարուստ է ստոր մարդկանցով...
Արմեն Մխեյան
***
Երջանկությունն իր ոտքով հյուր չի գալիս, նրան ամենուր փնտրել է պետք և շատ զգուշությամբ, քանի որ կարող է այս պահին աննկատ կողքիդ լինել, իսկ մեկ ակնթարթ հետո շատ հեռու փախնել....
Մահը մեկ անգամ է լինում, սակայն միայն ֆիզիկական մահը, իսկ օրինակ խիղճն սպանվում է ամեն անգամ, երբ անտարբեր ես մնում անարդարության հանդեպ...
***
Դիմակով անձին բարեկամ մի համարիր, դիմակավոր բարեկամ կարող է դառնալ անգամ թշնամիդ...
Կյանքի ընթացքը չի կանգնում, անգամ մեկ ակնթարթով, իսկ այդ ընթացքում միշտ էլ գտնվում է Նա, ով ստիպում է առաջ գնալ` սրտի տրոփյունով ու կողքին լինելու փափագով...
Արմեն Մխեյան
***
Հույսն սպասելիք դարձնելով մեկ քայլով մոտենում ենք հիասթափությանը:
***
Մարդիկ կորցնում են ժամանակի զգացողությունը կամ այն գերարժեվորելիս, կամ էլ իզուր վատնելիս:
Արմեն Մխեյան
***
Ֆանտազիան սահմանափակվում է այնքանով, որքանով մարդը հնարավություն ունի կյանքի կոչել այսօր անհավանական թվացող երևակայականը:
Եթե միշտ գարուն լիներ ու աշունը երբեք հյուր չգար մեզ, ապա մենք դժվար թե անգամ իմանայինք աշնան մասին, նույնը և հակառակ դեպքում:
Արմեն Մխեյան
Ապրել, չիմանալով հանուն ինչի, նշանակում է չապրել և ոչ մի վայրկյան, կորցնել սեփական առաքելությունը` իմաստազրկելով մի ողջ կյանք:
Նորագույն տեխնոլոգիաները որքան էլ մեզ հասանելի են դարձնում ամենուր, այնքան ավելի հեռացնում են միմյանցից սրտով ու հոգով...
***
Իրականության և երազների սահմանագիծն այն մեկ ակնթարթն է, որ կարող է հնարավորություն տալ երազների միջոցով փոխել մեր իրականությունը: Այդ ակնթարթը լինում է ամեն քնի ավարտին ու անմիջապես արթնանալուց առաջ...
Արմեն Մխեյան
***
Մահը գոյություն ունի, որպեսզի կյանքն ավելի արժեքավոր լինի: Ցավոք շատերը կյանքի արժեքը գնահատում եմ վերջին վայրկյանին...
Արմեն Մխեյան
***
Ամենահուսահատ պահին անգամ, երբ մահը խնդրի լուծման լավագույն տարբերակն է թվում, մի պահ մտածիր ոչ թե այն «արժեքի» մասին, որի պատճառով պետք է մեռնել, այլ այն «արժեքի», հանուն որի պետք է ապրել:
Կույրերն ավելին կարող են զգալ, քան նրանք, ովքեր տեսնում են ամենը, բայց չեն զգում...
Արմեն Մխեյան
Մի հիասթափեցրեք ձեզ հարազատ ու մտերիմ մարդկանց, քանի որ հաճախ նրանք չեն էլ սպասում ավելին, այլ ակնկալում են չհիասթափվել կրկին…
Խավարին պետք չէ վստահել, քանի որ չգիտես թե քանի թշնամի կարող է քողարկել այն…
Ապրել նրա կողքին ում սիրում ես, մեծ երանություն է, իսկ ապրել հանուն նրա, ու կրել նրա սիրո բեռը՝ երջանկություն...
***
Ավելի լավ է աղքատ լինել գրպանով, քան հոգով ստրուկ լինել...
***
Ժողովուրդն արտաքին թշնամու դեմ կարող է մեկ բռունցք դառնալ՝ նրա դեմ հանելով բոլոր զենքերը: Այդպես են ծնվել բոլոր մեծ հաղթանակները: Բայց արտաքին թշնամուց ավելի զորեղ կա մեկ այլ թշնամի՝ ներքին թշնամին: Այս թշնամու առավելությունը մեկն է՝ իր դեմ չեն կարող համախմբել...
Արմեն Մխեյան
Առաջին սերը երբեք չի կորում անհետ, այլ մնում է փակված մեր սրտի մի անկյունում, ու հաջորդ բոլոր սերերն իր հետ համեմատում...
Արմեն Մխեյան
***
Մենք չափից ավելին ենք մտածում այն մարդկանց մասին, ովքեր մեր մասին չեն մտածում և հակառակը...
Արմեն Մխեյան
***
Մենք հաճախ ենք սխալվում ու երբ զղջում ենք, շատ ուշ է լինում: Մի սխալվիր նրա նկատմամբ ում սիրում ես, քանզի զղջումդ ու ներողությունդ գուցե ուշ լինի, իսկ սխալդ՝ անուղղելի...
Արմեն Մխեյան
***
Սիրո համամունքը հավատն է սիրած էակի հանդեպ: Առանց այդ համեմունքի սերը կորցնում է բույրը ու դառնում կախվածություն:
Արմեն Մխեյան
***
Ասում են՝ եղել է մի ժամանակ, երբ ժամանակը չեն հաշվել, բայց այդ ժամանակ Տիեզերքն անգամ արարած չի եղել...
Հոգու մենության միակ ընկերն ու բարեկամը մեծն «Մենությունն» է, միակ խորհրդատուն ու գործած մեղքերի մեղսակիցը, բոլոր ձեռքբերումների դափնեկիրը:
Արմեն Մխեյան
Կգա մի պահ, որ ողջ աշխարհն անգամ քիչ կլինի մենությունդ ցրելու համար: Հոգով այնքան միայնակ կլինես, կընկնես, անթև ու վիրավոր թռչուն քեզ կզգաս, բայց ամենը կհաղթահարես, այն գիտակցումով, որ առջևում այն գերնպատակն է, առաքելությունը, որը պետք է ի կատար ածես:
Միշտ պետք է շարժվես առաջ ինչպես լույսը ու հանկարծ ոչ մի քայլ հետ չանես քո ճանապարհից, քանզի լույսը միշտ առաջ է սլանում:
Չանտեսես փորձություններն ուղղուդ, այլապես կկորցնես դրանց հաղթահարելու հույսը, իսկ հույսը կորցնելով, կդառնաս լույսից պոկված մի ստվեր միայն:
***
Այս փոքրիկ մոլորակում և ողջ Տիեզերքում ամեն ինչ կատարյալ կարելի համարել միայն այն պատճառով, որ ցանկացած մասնիկ կազմված է ատոմներից, բայց յուրահատուկ է որպես ամբողջություն՝ բացառիկ ու անկրկնելի:
Ամենքս մեր ճամփան ենք փնտրում, ոմանք շարժվում են ուրիշների բացած արահետներով, իսկ ոմանք էլ հենց իրենք են գծում արահետն իրենց ու մնացածին առաջ տանում:
Էությունդ Բնությունն է, Բնությունը՝ հավերժությունը: Էությունն հավերժ է…
Ամեն մայրամուտ ու ամեն արևածագ յուրովի է, ոչինչ չի կրկնվում, ու ամենը ինչ կա այս աշխարհում կարողանում է գոյատևել միայն այն պատճառով, որ յուրահատուկ է:
Կյանքիդ ամեն վայրկյանը պետք է ապրես այնպես, որ վերջին պահին սրտումդ զղջում չլինի: Որ չզղջաս այն ամենի համար, ինչ կարող էիր անել, բայց չարեցիր:
Հետ գնալ չես կարող, բայց առաջ գնալ կարող ես, անգամ եթե այն կլինի նորի սկիզբը ու հետո նորից կունենա ավարտ…
Ճշմարտությունը մեկն է, իսկ նրան տանող բազում արահետներից քչերն են անվտանգ:
Ճշմարտությունը մեկն է, իսկ վարկածներն՝ անհամար...
Արմեն Մխեյան
***
Յուրաքանչյուր ոք ընկալում է ճշմարտությունը յուրովի, բայց իրականում այն մեկն է, իսկ ընկալումները՝ տարբեր:
Կեղծիքը կդառնա ճշմարտություն, երբ դու հավատաս նրան...
Թեպետ հաճախ մենք մեր ֆիզիկական մենությունը կիսում ենք շատերի հետ, բայց հոգով միշտ էլ միայնակ ենք` հոգով երբեք զույգ չենք դառնում:
Արմեն Մխեյան
Քեզ գնահատող ու սիրող մարդն անպայման կների քեզ, հակառակ դեպքում սխալդ կդառնա լոկ պատճառ քեզնից հեռու մնալու, իսկ նման դեպքում սխալ նրա համար կարող է ընկալվել յուրաքանչյուր քո քայլը...
Ժպիտը չեք կարող խնայել, բայց շռայլել միանշանակ կարող եք...
Արմեն Մխեյան
Լավը կամ վատը համեմատական բնորոշիչներ են միայն: Պետք չէ համեմատվել ու չափվել նման չափանիշներով: Պետք է գիտակցել միայն ակնկրնելիությունը: Այն երբեք չի համեմատվում...
Երջանկության սահմանումը փորձում են գտնել դժբախտ մարդիկ, քանզի իրենք չեն կարողանում սահամանել թե ինչ է երջանկությունը...
Որքան էլ փորձես թաքցնել գործած սխալներդ, միևնույն է, կա մեկը, որ միշտ քո կողքին է ու գիտի ամենը. թաքցնել կարող ես բոլորից, բայց քո խղճից՝ երբեք...
***
Ցինիզմը ցանկացած քաղաքական գործչի բնորոշ հատկանիշը կարող է դառնալ մեկ ակնթարթում...
Ցույց մի տվեք ձեր հոգու դատարկությունը: Գուցե այդպես քչերն իմանան, թե որքան աղքատ եք...
Ստիպեցիր հավատալ, բայց սին էր սերդ, հորինվածք, ու հիմա իմ սրտում քո պատրանք-սիրուց մի մասնիկ կմնա, քանզի ես քեզ սիրել եմ անկեղծ:
Մեկ-մեկ այնպես լացել եմ ուզում, բայց արցունքներս խեղդվում են ժպիտով, իսկ սիրտս, ա՜խ, նա լուռ տանում է տառապանքը հոգուս...
Ներողություններին՝ միայն ընդունում, խնդրանքներին՝անմիջական կատարում, սպասելիքներին՝ իրականացում, բոլորին ժպիտներ, ուրիշների արցունքներին՝ ամոքում, բայց երբ ես եմ լալիս, ոչ ոք չի իմանում, քանզի արցունքներս սրտից են հոսում: Թվում է՝ սիրտս ոչ ոք տեսնել չի ուզում..
Յուրաքանչյուրս փնտրում ենք այն մարդկանց, ովքեր մեզ կհասկանան, երբ լռի մեր լեզուն:
Ես կարտասվեմ, բայց ոչ ոք չի իմանա, քանզի հոգով եմ լալիս...
Մեկ ժպիտից կարող է ծնվել սիրո մի ողջ տիեզերք…
Ակնկալել ավելին, գնահատել չափից ավելի, սպասել ու հուսալ անտեղի, ահա տխրության հիմնական պաճառները: Ապրեք առանց սպասման ու չակնկալելով ավելին, հատկապես նրանց կողմից, ովքեր արժանի չեն սպասման...
Կան բառեր, կան երգեր ու մեղեդիներ, որ ակամա արթնացնում են հոգումդ պահված ամենաջերմ հուշերն ու այդժամ հասկանում ես, թե որքան թանկ են քեզ համար հուշերն այդ:
Սիրուց ծնված քաոսը հոգու թռիչքն է դեպի անսահմանություն...
Աստղեր կան վերևում, առավոտյան կլինի Արև, գիշերը՝ Լուսին, իսկ իմ սրտում միայն դու կաս, իմ սրտի կես...
Մանկությունը հրաշքների աշխարհն է, որ ունեցել ենք յուրաքանչյուրս այս իրական աշխարհում…
Կան խոսքեր, կան մեղեդիներ, որ հուշեր են արթնացնում ու այդժամ ուզում ես հուշերդ կիսել երաժշտության հետ...
Սիրո թախիծից ծնված տխրությունն ամենամեծ գեղեցկությունն է իր մեջ ամփոփում...
Հաճախ ժպտացեք, մարդիկ, քանզի յուրաքանյուրիդ ժպիտն յուրօրինակ է: Ժպտացեք, և պատասխանը չի ուշանա...
Երբ թելադրում է սիրտը, ուղեղի հպարտությունը պետք է մի կողմ դնել: Թեպետ հաճախ ուղեղը ճիշտ է լինում, բայց սրտի թրթիռն այնքա՜ն հաճելի է...
Տանելու ենք միայն մեր հոգու մեկ մասնիկը ու թողեք բոլոր մեզ սիրող մարդկանց սրտերում մեկ հուշ միայն, լավ կամ վատ, հաճելի կամ տհաճ: Բայց եթե կարող ենք թողնել հաճելին, ինչո՞ւ չսիրել ու մեր սերը չթողնել նրանց…
Երբ սիրում ես, ապա նրա բացակայության մեկ վայրկյանն անգամ կարոտի անհուն օվկիանով է լցվում..
Կարծում եմ, եթե սերն առանց ցավի լիներ, չէինք կարող գնահատել սիրո պարգևած երջանկությունը...
Կարոտից ծնված սիրո բառերն ամենազորեղն են, բայց հաճախ հոգու այդ բառերն խոսքերով արտահայտել չի լինում: Այդ դեպքում լռությունն ավելի խոսուն է...
Արմեն Մխեյան
Բազում խոսքերից միայն նա կարող է հայտնել գոհություն, սեր, սփոփանք... Հաճախ կրկնեք այն՝ ՇՆՈՐՀԱԿԱԼ եմ ու շնորհակալ կլինեն նաև Ձեզ...
***
Յուրաքանչյուրս ունենք ընտրության հնարավորություն, բայց ամենաբարդը համակերպվելն է նրա հետ, ինչ ընտրել ես...
***
Հույսն ամենամեծ զենքն է հուսահատությունից պաշտպանվելու համար...
***
Սիրո մեղեդին անձայն է, քանզի սիրտը ձայնով չի առաջնորդվում, այլ միայն սիրո թրթիռով:
Ապուշին թույլ տալ իրեն հաղթանակած զգալ, խելոքի հաղթանակն է, ոչ թե ապուշի...
Արմեն Մխեյան
***
Խելացիությունն ամենամեծ զարդն է քո գեղեցկության: Եղիր խելացի և կլինես գեղեցիկ, իսկ հակառակ դեպքում, եթե անգամ արտաքին գեղեցկությունդ լինի անթերի, միևնույն է հիմարությունդ կխավարի գեղեցկությունդ...
Այն ամենը ինչ մեզ շրջապատում է, մեր ենթագիտակցականի արտացոլանքն է, իսկ գիտակցականը միայն այդ արտացոլանքը տեսնողը...
***
Արևը Հայրն է՝ կենարար լուսատուն: Բայց Մայրն առավել է ամենից, քանզի ամեն օր Արևն իր մոր գիրկն է գնում...
Ես պնդում եմ, որ բոլոր մարդիկ իմաստուն չեն, բայց համաձայն եմ՝ այդ մարդկանց շարքերում կան հանճարներ:
Թե հավատաս, ողջ Տիեզերքն անգամ կարող ես բռիդ մեջ հավաքել: Չէ՞ որ Տիեզերքի մեկ մասնիկն արդեն իսկ քո ձեռքում է, դու էլ՝ նրանը...
Ասում են՝ եղել է մի ժամանակ, երբ ժամանակը չեն հաշվել, բայց այդ ժամանակ տիեզերքն անգամ արարված չի եղել...
Ասում են սիրտը մեկ բռունցքի չափ է, բայց այն սիրո մի ողջ տիեզերք է իր մեջ ամփոփում...
Արմեն Մխեյան
Սերն առանց կրքի այնումենայնիվ վեհ է, բայց կիրքն առանց սիրո՝ անասնական բնազդ միայն…
Հավերժության մեջ կյանքը մեկ ակնթարթ է միայն, վայելիր այն, այդ մեկ ակնթարթը հավերժության...
***
Սեր, երեք տառ, բայց չքավորին հոգով հարստացնող, անշուքը շքեղ, ռամիկին արքա, իսկ կայսրերին ստրուկ դարձնող…
Արմեն Մխեյան
Սերը չի կարող միակողմանի լինել, այլապես այն կսպառվի ու կչքանա: Սերը պահելու համար պետք է դու ևս սեր փոխանցես: Այլ կերպ ասած սիրել կարողանաս, որպեսզի գտնես ու այնուհետ գնահատես այն...
***
Счастье не за горами, а за спиной... Просто повернись.
Արմեն Մխեյան
Երբ երջանկությունը կախված է միայն նյութականից, այն արդեն վաղուց երջանկություն չէ, այլ միայն ֆիզիկական բավարարվածության ձգտելու բուռն ցանկություն: Երջանկությունը հոգու բավարարվածությունն է, իսկ հոգին նյութականով բավարարել չես կարող...
Անկախ նրանից որ շուրջդ խավար է, անկախ ամենից, որ քեզ չեն հասկանում, ատում են ու հեռու վանում... Չէ՞ որ Արևն այնուամենայնիվ քեզ ժպտում է: Գոնե նրան ժպտա ի պատասխան…
Հաճախ այն ինչ տեսնում ենք, չենք կարող բացատրել, առավել ևս երբ շատերն այն չեն տեսնում...
Մեր իրական աշխարհն այնքան նեղ է, որ հնարավոր չէ տեղավորել երևակայությունն այնտեղ: Արդյունքում մեր երևակայության օդային դղյակները կառուցում ենք անիրական աշխարհում, իսկ ուրիշներն այդ դղյակները տեսնել ի զորու չեն միայն այն պատճառով, որ չեն հավատում դրանց գոյությանը:
Ես վանդակ եմ քեզ համար, կամ էլ շղթա` նուրբ ձեռքերիդ կապված: Ներիր, բայց բանալին հիմա քո ձեռքերում է, իսկ ազատությունը մի քայլից... Բայց հիշիր մի բան, երբ ազատ ես, ոչ մեկ քեզ պետք չէ, ու ոչ մեկին նաև դու...
Պետք է ապրել այնպես, որ հաջորդ վայրկյանին չզղջաս արածիդ համար: Հենց դա է ապրելու «արվեստը»...
***
Թե ստրուկ լինես, թե արքա, ձգտիր կատարելությանը, քանզի միայն կատարելության մեջ է ամփոփված ճշմարտությունը, որը ձգտում են բացահայտել բոլորը:
Եթե գեթ մեկ հնարավորություն լիներ փոխել ամեն ինչ, ես կփոխեի ինձ...
Այս թե գորշ, թե գունազարդ իրականությունը միայն մեր վառ ոչ թե երևակայության, այլ գիտակցության ստեղծած պատրանքն է: Եթե պատկերացնենք թե քանի՜ նման պատրանք-իրականություն կարող է ստեղծել մեր ուղեղը... Խելագարվել կարելի է: Բայց կա մի ելք, հնարավոր բոլոր այդ երևակայան աշխարհները կառավարել հենց այդ գիտակցությամբ ու այդպես փոխել աշխարհը...
Կենցաղայինն ամենուր է, բավ է խոսել դրա մասին: Կատարելությունն հեռու է, գոնե ձգտել է պետք նրան, որ չխեղդվես այս գարշահոտ իրականության ու պարզունակության ճահճուտի մեջ...
Լույսը կբացվի ու դու ժպտա նրան, միայն այն պատճառով, որ նորից տեսնում ես լույսը...
***
Երբ կորցրել ես ամենը, հոգով կուրացել, ու անգամ անզգա մարմինդ պատասխան չի տալիս հոգուդ փնտրտուքին, երբ անցայլը թաղել ես, չկա ներկան ու ինքդ քեզ չես գտնում այդ ներկայում, այնուամենայնիվ նայիր վեր՝ ապագան դեռ առջևում է...
Մենք մի ողջ աշխարհի մասն ենք` միաժամանակ մեր սեփական աշխարհն ունենալով:
Լու՜յս, որ խավարից զատված ու անստվեր ես, որ բարին ես ու ազատ, որ սահմանն ես մթի գծում ու անվերջությանը ձգտում, դու մասնիկն ես հոգու բոլոր նրանց, ովքեր թեկուզ մեկ վայրկյան այս կյանքում քո մեկ շողով են լուսավորվում, հոգով Քեզ ձուլվել և Քեզ հետ անսահմանին հասնել երազում...
Փոփոխությունը կյանքի շարունակականությունն է. անգամ ակնթարթն այս, իսկ կյանքն` այդ ակնթարթներից մի ուղի...
Մոռանալ անցյալը, կնշանակի չտեսնել ապագան…
Կերպարները դիմակներ են ասես մեր ձեռքում, սակայն լավ դերասանը նա է` ով մեկ դիմակի մեջ մի քանի կերպար է պահում…
Երբ սերը կախարդանքով նուրբ շղարշ է նետում աչքերիդ, իրականությունը հեքիաթ է դառնում, իսկ շղարշից այն կո՞ղմ:
Կատարելության սահմանը գուցե նաև անկատարության սահմանագծից է սկսվում, գուցե կատարելությունն անկատարությունից է ծնվում և հակառակը:
Մի քանի բառ ումից սպասում ես այդ խոսքերը և այնքա՜ն ցանկալի են, կարող են նորից կյանք պարգևել, իսկ լռությունն ու անտարբերությունը` սպանել…
Ապրիր այնպես, ասես վերջին վայրկյանն ես ապրում կյանքիդ ու այդժամ ակնթարթն անգամ այնքա՜ն բովանդակալից կլինի...
Արքաները հաճախ մահանում են ոչ իրենց մահով, իսկ այն բացառիկ դեպքերում անգամ, երբ մահը բնական է, դավադրությունն այնուամենայնիվ դռան ետևում է…
Երազանքներն ասես թիթեռներ լինեն, երբ վազում ես նրանց ետևից, փախչում են անընդհատ: Երազանքներին հասնելու համար նրանց պիտի գողեգող մոտենաս:
Կոտրել կապանքները, հետ չնայել, կախվածություններից ձերբազատվել ու առաջ ժամանակի պես շարժվել, առանց կանգ առնելու սլանալ լույսի պես: Ժամանակը չի կանգնում, իսկ մենք այդ «ժամանակում» ենք…
Երբևէ նայե՞լ ես հայելու մեջ ու մտածել, իսկ կլինի արդյոք անցնել նրա միջով ու դառնալ հայելու մեջ արտացոլվող «ես»-ից ամբողջովին անկախ, տեսնել քեզ դրսից, այնպես ինչպես քեզ են տեսնում ուրիշները…
Նորից սիրելու համար պետք չէ սիրել ավելին, պետք է սիրել յուրովի…
Ավազի վրա թողած հետքդ անցյալ է արդեն, անցյալ` ավազի վրա… Կյանքը ներկան է, այս վայրկյանը`անցյալից ծնված ու ապագան ծնող… Առաջ գնա ու մի նայիր հետ:
Կյանքը պայքար է` ամեն վայրկյան, ամեն ակնթարթ. պայքար ներքին ներդաշնակությամբ արտաքին քաոսի դեմ, պայքար հանուն վեհ արժեքների, հանուն սիրո, հանուն բարության և արդարության, հանուն լույսի և լույսի տարածման: Իսկ Դու մարտիկ ես` լույսի, արդարության, խաղաղության: Դու ՀԱՅ ես…
Մեծամտությունն սպանում է առողջ դատելու և խորհելու ունակությունը:
Ինչ փնտրում ես կարող ես գտնել գրեթե ամեն ինչում, եթե հավատաս, որ կգտնես:
Զայրույթը ոչ միայն մարդկային ագրեսիայի ցուցադրությունն է այլ նաև հոգու չարության դրսևորումն է:
Ներկան անցյալի արդյունքն է, իսկ ապագան ներկայի պատճառը:
Հաճախ մարդիկ ատում են այն, ինչ սիրել են ժամանակին և փնտրում ինչ ունեցել են:
Կյանքն ակնթարթ է միայն, վայրկյանների շարք, ընդամենը մի ակնթարթ ու արդեն անցյալ է, իսկ ապագան դեռ չկա…
Հանճարները գտնում են այն ինչ փնտրում են, խելոքները փորձում են գտնել, իսկ հիմարները համարում են, որ ոչինչ չունեն կորցրած:
Մենք թույլ ենք այնքան, որքան համարում ենք և ուժեղ այնքան, որքան հավատում ենք:
Անկեղծ լինելը դեռ չի նշանակում չլինել կեղծավոր:
Ճշմարտության ուղին ոչ բոլորին է հասու, բայց հավատալ ճշմարտությանը ունակ են բոլորը:
Սերն ամենամեծ զգացումն է, որ կա յուրաքանչյուրիս մեջ և նրանից են բխում մնացած զգացումները, բայց նա ով չի սիրում չի էլ հասկանում, որ սիրում է «ոչինչ չսիրելը»:
Մենք տեսնում ենք այն, ինչ ուզում ենք տեսնել, հասկանում ինչ պարզ է ու ընկալելի, սիրում այն ինչ ունակ ենք սիրելու, իսկ այնքան բան կա, որ չտեսնելով անտեսում ենք:
Մեզ դուր է գալիս երբ ներողություն են խնդրում մեզանից, իսկ մենք հաճախ այնքան դժվարությամբ են հասկանում անգամ, որ սխալվել ենք...
***
Ցանկացած այլ բան, որը խորթ է մեզ, մենք չենք ընդունում, չգիտակցելով հաճախ որ այն մեր ունեցածից էլ լավն է:
Մենք կարողանում ենք հաղթարահարել դժվարություններ միայն այն պատճառով, որ ճիշտ պայքարի մեջ ենք մտնում:
Այս աշխարհը մեզ համար գոյություն ունի միայն այն պատճառով, որ մենք կանք այս աշխարհում, իսկ առանց մեզ այն կմնա միայն ուրիշների համար:
Սահմանել ինչ է ազատությունը, արդեն նշանակում է սահմանափակել այն:
Երբ շատ քիչ բան գիտենք, մեզ թվում է որ շատ քիչ բան է մնացել բացահայտելու, իսկ բացահայատելով նորերն աստիճանաբար հասկանում ենք, որ որ ոչինչ էլ չգիտենք այն ամենի համեմատ ինչ մնում է դեռ չբացահայտված:
Շատ հաճախ սպասումները վհատությունների ու հիասթափությունների աղբյուր են դառնում, իսկ երբ փորձում ենք սպասումներ չունենալ, մենք «սպասում» ենք չհիասթափվել կրկին:
Յուրաքանչյուր ակնթարթը մեռնում է իր հետ տանելով ներկան, որը իր տեղը զիչում է ներկա դարձած ապագային:
Մի պատժիր քեզ, գիտակցելով, որ անցյալում սխալներ ես գործել չգիտակցելով դրանց սխալ լինելը, դրանք անգիտություոնից են, իսկ անգիտությունը պատժելի չէ:
Մենք սիրում ենք՝ ակնկալելով, որ մեզ էլ կսիրեն:
Երևակայելն իզուր է, երբ ապրում ես երևակայության մեջ:
Ունակ լինել տեսնել այն ինչ միայն քեզ համար է ստեղծված, արդեն իսկ մեծ առավելություն է:
Բոլորս վախենում ենք իրականացնել մեր ամենացանկալի երազանքները, համոզված լինելով, որ այն շատ հեռու է իրականությունից, հաճախ չտեսնելով, որ այն իրականությունից բաժանված է ընդամենը մեկ քայլով:
Անցյալը գոյություն ունի այնքան, քանի դեռ մենք կախված ենք նրանից:
Մեր ուղին նախատեսված է միայն մեզ համար և այն նշանները, որոնք ճիշտ ուղու խորհրդանիշներն են, միայն մենք կարող ենք տեսնել ու առաջնորդվել դրանցով:
Մեր երազանքների իրականացման ճանապարհները տարբեր են ու բարդ, բայց հավատալով, որ դրանք կիրականան, մենք կարող ենք փնտրել ու գտնել այն ամենակարճ ուղին, որը կտանի մեզ մեր երազանքի իրականացման հետևից:
Նա, ով շատ ջանասիրաբար ուսումնասիրում է ամեն մի մանրուքը, հաճախ ունակ չի լինում ընկալել մեծը:
Հավատալով հրաշքներին` մենք մի կաթիլ հրաշք ենք ավելացնում մեր իրականությանը:
Երազանքները մեզ համար երազանք են, քանի դեռ իրականություն չեն դարձել ու մենք հավատում ենք, որ դրանք կիրականական մի օր:
Ամենամեծ հիասթափությունը շատերն ապրում են, երբ երազանքի իրականանալուց հետո հասկանում են, որ չի իրականացել այն հրաշքը, որն իր մեջ ունի յուրաքանչյուր երազանք` չհասկանալով, որ հրաշքի իրականացման համար նախևառաջ դրան հավատալ է հարկավոր:
Հավերժ տիեզերական շրջապտույտի մեջ մենք ընդամենը ոչինչ ենք, բայց այդ ոչինչ լինելով մենք այս աշխարհ ենք գալիս յուրաքանչյուրս ունենալով մեր մեծ առաքելությունը:
Մենք հաճախ անում ենք այլ բան, իսկ իրականում ցանկանում ենք մեկ այլը, անցյալում ապրում ենք ապագայով, իսկ արդյունքում կորցնում ենք ներկան, այն մի պահը, որն իսկապես գոյություն ունի, քանզի անցյալն ու ապագան չկան, միայն անցյալ ու ապագա լինելով հանդերձ:
Եթե անգամ մարեն աստղերը բոլոր ու տարերքները վերանան իսպառ, հոգուս տարերքը` սերը, կմնա հավիտյան…
Յուրաքանչյուր ակնթարթին մենք մեկ այս կողմում ենք մեկ այն. անհնար է լինել կենտրոնում: Միջինը միայն դրանց կիսագումարն է:
Գնահատիր վայրկյանն անգամ, քանզի հաջորդ ակնթարթին այն արդեն քոնը չի լինի, անցյալ կդառնա…
Ամեն մի ակնթարթը ևս մեկ հնարավորություն է փոխելու ամեն ինչ…
Ամեն ինչ սկսվում է և վերջանում, բայց ամեն մի վերջ միայն սկիզբն է նորի…
***
Ոչինչ չի կրկնվում և ցանկացած երևույթ առանձնահատուկ է: Եվ սա պատճառը Տիեզերքի հավերժության...
Մենք ե՞նք կերտում մեր ապագան, թե՞ այն արդեն ամբողջությամբ որոշված է: Դժվար է ասել, բայց մի բան պարզ է՝ մենք ունենք ընտրության հնարավորություն…
Մտածելով մենք արարում ենք, իսկ արարելով, ևս մի քայլ մոտենում Աստծուն…
Այնքան հեռու են աստղերն ու սառը, որ միայն մի կետ են մեզ համար, իսկ նրանց մոտենալու համար ժամանակը հավերժությունն է, բայց Արևն այնքան մոտ է ու ջերմ, որ հեռու գնալն անգամ խենթություն է: Եթե անհամար աստղեն էլ քեզ շրջապատեն ու իրենց փայլով գերեն քո հոգին, գտիր քո միակ Արևին ու մի հեռացիր նրանից, հակառակ դեպքում նա էլ աստղ կդառնա` սառն ու հեռավոր…
Փոքր հասակում մենք հավատում ենք հրաշքներին ու հրաշալիի զորությանը: Մեզ համար կարծես ընկալելի է լինում հեքիաթային զանգակների ղողանջը, բայց երբ մեծանում ենք, զանգակները կարծես էլ չեն ղողանջում ու հրաշալին դառնում է իրականություն` մռայլ ու դաժան… Բայց զանգակները շարունակում են ղողանջել, ուղղակի մենք չենք լսում…
***
Ցանկացած տառապանք մեզ սովորեցնում է դիմակայել, իսկ յուրաքանչյուր ցավ ստիպում էլ ավելի գնահատել հաճելին:
Կյանքն անվերջ նոր խոչընդոտների հաղթահարման մի շարք է թվում, երբ հաղթահարում ես մեկը,միշտ նորն է հայտնվում:
Ամենակարևոր իրադարձությունները մեր կյանքում հաճախ տեղի են ունենում այն պահին, երբ մենք հանդիպում ենք խոչընդոտի և այն հաղթահարելու համար պետք է թողնել անցյալի հիշողությունները, ապագայի երազանքները ու ապրել միայն ներկայով:
Չկա անցյալս, չգիտեմ ապագաս և կա միայն ներկայի մի պահը, որը դանդաղ հոսելով կդառնա անցյալ, իսկ ապագան ներկաս կլինի մի պահ, իսկ այդ մի պահն արդյունքն է անցյալի և հիմքը ճիշտ ապագայի:
Իրական երջանկությունը տառապանքից է ծնվում և որքան ավելի խորն է տառապանքից հասցված ցավը, այնքան երջանկության հաճույքն ավելին է լինում, քան ուղղակի հաճույք:
Մենք հաճախ ներկայում ապրում ենք ապագայով կամ անցյալով, իսկ արդյունքում կորցնում ենք ներկան, այն մի պահը, որն իսկապես գոյություն ունի, քանզի անցյալն ու ապագան արդեն չկան, միայն անցյալ ու ապագա լինելով հանդերձ...
Բոլորիս երազանքները տարբեր են, բայց դրանք ունեն մի նմանություն. յուրաքանչյուր երազանք իր մեջ պարունակում է հրաշքի մի մասնիկ, ու քանի դեռ մենք հավատում ենք հրաշքներին, այնքան իրականություն դարձած երազանքները մեզ համար ավելի գունեղ ու հեքիաթային են լինում...
Սովորիր հավատալ և կվստահես, սովորիր վստահել և կսիրես, իսկ երբ սիրես, ողջ Տիեզերքը կլինի քոնը…
Եթե անում ես գործդ սիրով, համոզված եղիր կստանաս առավելագույնը, քանզի դու սերն ես ներդնում, իսկ սերն անպատասխան չի մնում երբեք…
Մարդիկ միշտ էլ փնտրել են երջանկության բանալին, շատերը գտել են, ոմանք` ոչ, իսկ ոմանք էլ գտնելով, չեն էլ գիտակցել ինչ է այն, անտեսել են ու կրկին շարունակել փնտրել...
Դրսում ցուրտ է` մութ ու խավար, երկնքում չեն առկայծում աստղերն էլ անմար… Օ՜, ոչ մարդի՛կ, դա հոգիս է` ցուրտ ձմեռվա շղարշով պատված….
Միայն մեկ բառ ու փոխվում է ամեն ինչ, միայն մեկ վայրկյան ու աշխարհն արդեն ուրիշ է, փնտրիր քեզ արդեն այս փոփոխվող աշխարհում միայն: Անցյալում այլ էիր, իսկ ապագայում ուրիշ կլինես...
***
Դու կարծում ես պատահականությո՞ւն է այս ամենը: Պատահականություններ չեն լինում: Պատահական չեն ծնվում աստղերը, պատահական չեն մարում արևները, պատահական չեն հանդիպում մարդիկ միմյանց, պարզապես մենք ենք հաճախ պատահականություն համարում դրանք…
Որքան դժվար է ճիշտ հասկանալ ու լինել հասկանալի, տեսնել նաև այլը, այն հասկանալ ու ըմբռնել....
Լռությունն է լցնում դատարկ իմ հոգին ու ես լուռ հեռանում եմ` թողնելով այս աշխարհը բոլոր նրանց, ովքեր սիրում են այն...
Այն, ինչ խնդրում ես Աստծուց, անպայման կստանաս, եթե պատրաստ ես նաև ընկալելու տրվածը, բայց անհնար է չստանալ, երբ պատրաստ ես... անգամ առանց խնդրելու...
Հաճախ երջանկությունն այնքան մոտ է թվում, բայց ո՞վ է մեղավոր, որ չես տեսնում այն ու կորցնելով` զղջում ես ողջ կյանքում. միայն դու...
Թե կան երազներ , դրանք դարձրու իրական, բայց երբ հասկանում ես որ սահմանն անցնել չի լինի, թող իրականությունը ու ապրիր միայն երազներով... Այդժամ իրականությունը կդառնա երազ…
Երազներ, սլացեք վեր, դեպի տիեզերքն անսահման ու վառեք աստղեր անհամար:
Երազնե՛ր, սլացեք վեր, դեպի Տիեզերքն անսահման ու վառեք աստղեր անհամար, իսկ աստղերն այդ պայծառ, թող դառնան յուրաքանչյուրն սիրո մի կրակ... ու թող լցվի Տիեզերքը ողջ սիրով ու ներդաշնակությամբ...
Քայլերն են տանում ինձ դեպի հեռուներ` անհայտ ու գաղտնի, ուղին է այդ մոլոր ու քարքարոտ, բայց ես լուռ եմ ու գնում եմ դեպի այդ անհայտն. բացահայտելու համար....
Ես մի քիչ էլ ուզում սիրել, կյանքը զգալ, չէ՞ որ այն սեր է: Կյանքն սեր է, մարդիկ...
Չկան արգելքներ, դրանք դու ես ստեղծում միայն ու միայն քեզ համար...
Ստատիստիկան անցյալի թվերն են միայն, իսկ ապագան ներկայի տեսքով քո ձեռքերում է...
Կյանքն այնքան քիչ է, որ ամեն մի քայլի համար մտածելուց էլ ժամանակ չի մնա իրագործելու համար: Ուղղակի արա այն ինչ քեզ դուր է գալիս....
Չկա ելք, չկա լույս...Անգամ հույսն է մեռնում...և ո՞ւր ենք գնում այսպես. բայց շատերը գոռում են.
-Դեպի պայծառ ապագա...
Մի՛ հավատա... Ստվերը լույսից է ծնվում, բայց լույս չէ, իսկ նրանք ստվերում են դեռ, ու երբ անցնեն դեպի լույսը, թող նոր գոռան` դեպի՜ լույսը ...
Աշխարհն այլ է` օտար, սառն ու մթին, բայց ես իմ աշխարհն ունեմ`լուսավոր, ջերմ ու հեքիաթային...
Այն ինչ քո ձեռքերում է հիմա, ավելի հեշտ է կորցնել քան գնահատել, իսկ կորցնելուց հետո ավելի գնահատելի է դառնում, բայց գտնելն է արդեն շատ դժվար...
Դժվարություններն ընդունիր որպես փորձություններ, փորձություններ կայացման ճանապարհին...
Երազանքները նպատակից տարբերվում են նրանով, որ իրենց մեջ պարունակում են հրաշքի մասնիկ, սակայն, երբ իրականություն է դառնում մեր ամենացանկալի երազանքն անգամ, մենք այս իրականության մեջ կորցնում ենք այդ հրաշալին` միայն այն պատճառով, որ չենք հավատում հրաշքներին....
Երբ աշխարհը կորցնում է գույները, երբ չգիտես թե ինչ են քեզնից ցանկանում ու դու ինչ ես ակնկալում, երբ չես հասկանում ոչ մեկին ու ոչ էլ քեզ են հասկանում, մնում է մի ելք`միայնություն, որտեղ դու սկսում ես նախևառաջ քեզ հասկանալ….
Ներում եմ նորից ու կներեմ միշտ, բայց մի կոտրիր վիրավոր սիրտս, որ ներել կարողանամ կրկին…
Բառերը միայն խոսքեր են, միջոց արտահայտվելու, նյութական ու ձայնային ալիքներ… Հոգու խոսքերը գույներն են, երաժշտությունը, գեղեցիկը և այն ամենը, ինչ չես արտահայտի բառերով, քանզի հոգու բառերը լեզվից չեն ծնվում…
Չկա ոչինչ, ամեն ինչ սին է ու դատարկ, բայց դու կարող ես լցնել դատարկությունը...
Կարոտը կախվածությունի՞ց.... Օ ՜, ո՛չ, այն մեծ Սիրուց է ծնվում:
Երբ խոսքեր չկան, մնում է միայն լռել...
Հաճախ երջանկությունն այնքան մոտ է թվում, բայց ո՞վ է մեղավոր, որ չես տեսնում այն ու կորցնելով` զղջում ես ողջ կյանքում… միայն դու...
Այնտեղ, ուր հեքիաթն է, ուր երազանքը մի ակնթարթում դառնում է իրական, և հրաշքն այնքան մոտ է ու հասանելի, ավարտվում է իմ իրականությունը ու սկսվում երազների անսահման թագավորությունը…
Լռությունը հաճախ ավելի խոսուն է լինում քան ամենագեղեցիկ բառերը...
Քայլերն են տանում ինձ դեպի հեռուներ` անհայտ ու գաղտնի, ուղին է այդ մոլոր ու քարքարոտ, բայց ես լուռ եմ ու գնում եմ դեպի այդ անհայտն. բացահայտելու համար....
Այս աշխարհն սկսվում է մեր ծննդյան օրից ու վերջանում կյանքի վերջին վայրկյանի հետ: Այստեղ ոչինչ հավերժ չէ, սակայն ամեն ինչ այնքան յուրահատուկ է ու անկրկնելի, որ ուզում ես ակնթարթը հավիտենականություն դարձնել, Քեզ ու Ամբողջը հասկանալու համար…
Չկա ոչինչ, ամեն ինչ սին է ու դատարկ, բայց դու կարող ես լցնել դատարկությունը...
Երբ Արևի շողերն սփռեն կենարար լույսը, երբ օրը նորից ժպտա բոլորին, ուրեմն դու էլ կաս այդ բոլորի մեջ, Դու էլ ժպտա Արևին ու բոլորը Քեզ կժպտան... Ժպտացեք մարդիկ ու օրը միայն բարին կբերի...
Անսահման Տիեզերքն սահմանափակված է միայն մեր իմացած Տիեզերքով:
Դեպի լեռան գագաթը տանող արահետները բազմաթիվ են, իսկ գագաթը միայն մեկը…
Ճշմարտությունն այն է, ինչ ընկալում ես որպես ճիշտ, իսկ մարդիկ որքան տարբեր են ընկալում ամենը…
Ու ամեն գիշեր, Արևի մայր մտնելուն պես, հոգիս թռչուն է դառնում ու սլանում դեպի Քեզ, անցնելով լեռներն ու ծովերը, մոլորակներն ու աստղերը, արևներն ու ողջ տիեզերքը, իսկ առավոտյան Արև շողի հետ Երկիր վերադառնում կրկին…
Ամենաթանկն այս աշխարհում ժամանակն է, գնահատեք ամեն մի ակնթարթը Ձեր կյանքի այնպես, որ երբեք չզղջաք ապագայում…
