Արթնացրու ինձ կրկին

Կմարի լույսը ու գիշեր կգա,
Ամենը կպատվի անլույս խավարով,
Եվ այդժամ հոգիս դեպ վեր կսլանա,
Ու Արևի լույսը գողացած
Լուսնի արծաթ շողերի տակ
Հոգուս ստվերը լուռ կթափառի:
Ո՞ւր են կորել գույները բազում.
Պատվել են խավարի շղարշով
Ու երազներս անգույն են այնքա՜ն
Սակայն, եթե հանկարծ,
Հանդիպեմ ստվերիդ անտես,
Կիսամութ երազս գույներ կստանա:
Իսկույն կվառվեն անթիվ աստղիկներ,
Հոգուս ստվերը մարմին կառնի
Ու կճախրի արևներ վառելու...
Երազն ավել գունեղ կդառնա,
Քան իրականությունն այս:
Հոգիս քո հոգու հետ կսլանա,
Գուցե էլ հետ չգա ու մնա.
Երազում իմ ու քո...
Այդժամ այգաբացը չի գա էլ,
Չի բացվի լույսը կրկին...
Միայն հանուն մեր սիրո,
Արթնացրու ինձ ամեն անգամ,
Երբ կրկին բացվի լույսը,
Որ հավատամ` կողքիս ես
Ու երազը իրական դառնա նորից...