Կաթիլներ
հատ-հատ
Ապակուց
կախված
Անձայն
պոկվում են
Ու ընկնում
վար.
Կաթ,
կաթ, կաթ...
Քեզ
եմ հիշում՝
Աշնան
պես խոնարհ
Ու մեր
սիրո
Վայրկյաններն
այն՝
Հատ,
հատ, հատ...
Ու հիմա
միայն
Իմ հոգուց
արցունքի
Կաթիլներն
են
Վար
թափվում՝
Կաթ,
կաթ, կաթ...
Նայում եմ անցած
Կյանքիս
ճանապարհին.
Դեղին
կա այնտեղ
Ու հետքեր
սիրո՝
Թաց,
թաց, թաց...
Մեկ
տարի էլ
Կանցնի
կգնա
Այս
աշնան անձրևի
Կաթիլի
նման՝
Կաթ,կաթ,
կաթ...
Կնայեմ
թաց փողոցին
Գուցե
երևաս,
Ավա՜ղ,
այնտեղ միայն
Աշնան
անձրև կա ՝
Կաթ,
կաթ, կաթ...
Комментариев нет:
Отправить комментарий