Սիրո Գարուն

Կապո՜ւյտ երկինք, լազո՜ւր երկինք,
Ճերմակ ամպեր, Արևի շողեր,
Գարնան ջերմ ոսկի ցոլքեր,
Սրտիս եք զարկում այնպես:
Սիրտս է թրթռում ջերմությունից այդ,
Սառույցն է ձմռան հալչում այնտեղ,
Հազար ծաղիկով աշխարհս լցվում ,
Հոգուս դարբասը բացվում է կրկին,
Գարնան Արևի, քո ջերմ սիրո առաջ...
Հոգիս բացվում է ժպիտիդ առջև,
Այնպե՜ս բուրում է գարունը նորից
Ու Քո բույրով համեմում հոգիս,
Վարդի թերթերից ցողեր է շռայլում
Համբույրից պապակ իմ շուրթերին...