Ցնորք է…
Ցնորք է այս համատարած անկումը՝ շահամոլության մառի ներքո մոլորյալները ելք չեն փնտրում, այլ՝ ինքնահաստատում՝ փայփայելով սեփական այլասերված “ես”-ը՝ ագահությունը, նախանձը, երեսպաշտությունը, և վարակում դրանցով մյուսներին, քանզի ՉԱՐԻՔԸ ՎԱՐԱԿԻՉ Է:
Եվ օտարացման ու ստոր արատների այս շքերթում տարածվում է քաղաքական ինտրիգների բորբոսը, և քաղաքական գործիչների սնկանոցում հայրենասիրությանն ու արդարությանը փոխարինում են սեփական շահն ու անդրկուլիսյան կեղտոտ բազարները:
Եվ չկա՛ պատասխանատվություն, քանզի երկիրը գրավի ու թալանի դաշտ դարձրած իշխանավորները չգիտեն նման բառեր, իսկ ցինիզմով լցված նյութական “Բարգավաճում” պաշտողներն այն ուղղում են զուտ կուռք-տիրոջը…
Չկա՛ անձնազոհություն, քանզի “ընդդեմ” պայքարում նպատակ չի մնում, և շրջանառվում են արդեն լոկ հացադուլավոր միջակությունները՝ քարոզչական պղտոր խաղափորձերին սովոր և հիվանդագին ինքնահիացմունքից գլուխները կորցրած ու չարիքով արդեն իսկ վարակված:
Ու չկա՛ն ո՛չ ծառաներ, ո՛չ տերեր, քանզի նեխության ալիքը տանում է բոլորին, և մարդիկ սկսում են ընտրել չարյաց փոքրագույնը՝ մոռանալով, որ Չարիքն ընդհանրապես չեն ընտրում:
Չկա՛ պատիվ, չկա՛ արժանապատվություն, նույնսիկ խելք չկա… միայն անվերջ հոռի շախմատե խաղ…
Սակայն՝ ՃԱՆԱՉՎԱԾ Է, ՀԱՇՎԱԾ Է, ՈՐԱԿՎԱԾ Է…
շարունակելի…
ՆՈՐ ՀԱՅԱՍՏԱՆ Հ/Կ
Комментариев нет:
Отправить комментарий