Ուրիշինն է

Մի կարճ ժամանակ է միայն անցել,
Բայց բոլորվին փոխվել է կյանքս:
Թվում է` ոչ հեռու անցյալը չի էլ եղել,
Բայց որքա՜ն հուշեր են մնացել,
Որ թանկ են այնքան...

Նայում եմ քեզ. հայացքդ նույնն է,
Ժպիտդ նույնն է, և դու նույնն ես,
Բայց հիմա դրանք ուրիշինն են.
Սերդ, հայացքդ արդեն ուրիշինն է...
Ուրիշինն են հիմա:

Կար ժամանակ, որ հայացքդ իմն էր,
Ժպիտդ իմն էր ու սերդ նույնպես,
Չի փոխվել հայացքդ, ժպիտդ,
Բայց դրանք հիմա ուրիշինն են,
Ուրիշինն ես դու հիմա...

Սերդ է փոխվել, սերդ այն անմար,
Որ մի գիշեր աստղերի լույսի տակ
Միայն ու միայն դու ինձ խոստացար:
Սերդ է փոխվել, սե՛րդ, որ հիմա
Ուրիշին է նվեր մատուցված...

Նույն կերպ վարվել անկարող եմ ես:
Սերս, հայացքս, սիրտս քոնը կմնան:
Ուրիշին ոչինչ չեմ կարող նվիրել,
Որքան էլ ուզեմ, դրանք քոնը կմնան:
Ինձ համար ուրիշ էլ չկա...

Արմեն Մխեյան, Երևան 

23.02.2014թ