Հոգիս սառել է տառապանքից ասես,
Սրտիս աշխատանքը կանգնել է, տե՛ս,
Էլ չի բաբախում սառցե վերմակում,
Իսկ այդ վերմակը սերն է իմ անշեջ…
Բայց կհալվի ձյունը արևից,
Տառապանքս երջանկությանը կմոտեցնի,
Ցուրտ ձմեռը սիրո գարնանը կբերի,
Ու սերը մեր նորից կծաղկի…
Комментариев нет:
Отправить комментарий